Liberalizm, yeni muhafazakarların ideolojik sahtekarlığıdır. …Gerçek hayatta, kapitalizm her zaman sermayenin önündeki engellerin kaldırılması yönünde veya sıkıştığı zaman desteklenmesi için yoğun devlet müdahalesini talep eder.
Belediyelerde saydamlığı sağlayacak olan, o kent halkının örgütlü gücüdür. Halk özne, saydam belediyecilik nesnedir. Halkın belediyeyi saydamlaştırması bir kazanım olarak gelişir, gözlemciliği, araştırma ve incelemeyi, bilgi toplamayı ve en önemlisi yapısal denetimi içerir. … Yönetime katılma eylemi de, aynı saydamlıkta olduğu gibi, halkın kendi özgücü ile sağladığı bir demokratik kazanım hareketidir. Katılım; sözde, kararda ve yetkide kendisine verilenin değil, devrimci bir sürecin etkin ve yaygın işletilmesiyle bizzat kendisinin aldığı hakların bir yansıması olarak kendisini gösterir.
İnsanlığın şuurlu kurtuluşu için doğrudan demokratik katılım mekanizması ile tüm yeryüzünde halik olmuşların (canlı cansız) ekosistemini koruyan hakkaniyetli bir toplumcu hürriyet düzeni kurulmalıdır…
Hukuk Devleti kavramını belirleyen kriterler arasına son dönemde “Hukuk Güvenliği” ve “Hukuki Belirlilik” başlıkları altında iki önemli ilke daha ilave edilmiştir.
İkinci dünya savaşı sonrasında kurulan 30 hükumette başbakanlık üstlenmiş, 22/25 koalisyon hükumetinde yer almış, 4 dönem tek parti olarak ülkeyi yönetmiş sosyal demokrat parti, günümüzde Yenipopülist sağ parti kadar oy almaktadır.
İnsanlığın şuurlu kurtuluşu için doğrudan demokratik katılım mekanizması ile tüm yeryüzünde halik olmuşların (canlı cansız) ekosistemini koruyan hakkaniyetli bir toplumcu hürriyet düzeni kurulmalıdır.
Bütün bu olgu ve süreçler, demokrasi için çanların çaldığı düşüncesini doğurabiliyor.
2013 seçimlerinde, alt ve orta alt sınıf oyunu kullanırken kendilerini mağdur eden kemer sıkma programının can acıtıcı sonuçlarını unutmadı. İktidardaki merkez sol ve merkez sağ partileri cezalandırdı.
Yerel seçimleri “ kendi bekası” ile ilişkilendirenlerden her türlü yalan, dolan ve şeytani plan beklenir.
Her iki parti de Avrupa ülkeleri içinde en yüksek üyelik oranına sahiptiler. Seçmenlerinin 1/3’ü partilerine üyeydi.
Ekonomik kalkınma ile demokrasi ilişkisi konusunda, bilim adamları arasında görüş birliği yoktur.
Birçok AB ülkesindeki “sol, sosyal demokrat, sosyalist partilerin” ideolojik ve politik iflası ve giderek güç yitirmesi, İtalya’da da yaşanıyordu.